اسرار منشاء آب زمین روز چهارشنبه، زمانی که چندتن از ستاره‌شناسان یکی از منابع احتمالی اصلی، يعنی ستاره‌های دنباله‌دار، را حذف کردند، نامعلو‌م‌تر شد.
کاوشگر آژانس فضایی اروپا، روزتا، در چند ماه گذشته ستاره دنباله‌داری را، که بر مبنای استدلال برخی از دانشمندان، احتمالا ۴ میلیارد سال پیش آب را به سیاره ما آورده، به دقت مورد بررسی قرار داد. اگرچه روزتا آب را پيدا کرد، اما آب مورد نظر دانشمندان نبود.
این آب بیش از حد سنگین بود. یکی از اولین بررسی های علمی مأموریت روزتا نشان داد که آب ستاره دنباله‌دار بیش از آب روی زمین ایزوتوپ هیدروژن دوتریم دارد.
کاترین آلتوگ، از دانشگاه برن در سوئیس، و نویسنده پژوهشی که در مجله ساينس منتشر شده، این سؤال را مطرح کرده است: « آب چگونه به زمين آمد؟ توسط ستاره‌های دنباله‌دار یا چیزی دیگر؟»
آلتوگ نتيجه گرفته که این عامل چیزی دیگر، واحتمالا سیارک‌ها، بوده است. اما دیگر دانشمندان با این نتیجه گیری موافق نیستند.
بسیاری از دانشمندان از ديرباز معتقد بوده اند که زمین از همان آغاز شکل گرفتن آب داشته، اما آن آب تبخير شده، و آبی که اکنون درزمین وجود دارد، بايست از منبعی خارجی آمده باشد.
یافته‌های ماموریت روزتا از ستاره دنباله‌دار اردک شکل موسوم به /Churyumov-Gerasimenko P67نه تنها مسئله منشاء آب زمین، بلکه شناخت ما از ستاره‌های دنباله‌دار را پيچيده می‌کند.
تا به حال، دانشمندان ستاره‌های دنباله‌دار را تقریبا به دو نوع طبقه‌بندی می‌کردند: دور و نزدیک. آنهایی که نزدیک خوانده می‌شوند، گاهی اوقات جزو خانواده مشتری هستند. در اصل اينها از کمربند کوییپر در خارج از نپتون و پلوتون آمده‌اند. ستاره‌های دنباله‌دار دور از ابر اورت آمده‌اند، که بسیار دورتر است.
در سال ۱۹۸۶، فضاپیمايی به حدود ۶۰۰ کيلومتری ستاره دنباله‌دار «هالی»، از ستاره‌های دنباله‌دار ابر اورت، رفت و آب آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. معلوم شد که آن آب، سنگین‌تر از آب موجود در زمین است. آلتوگ می گوید، اما سه سال پیش، دانشمندان آب موجود در یک ستاره دنباله‌دار کمربند کوییپر، يعنی هارتلی ۲، را مورد بررسی قرار دادند، و مشخص شد که این آب با آب روی زمين مطابقت کامل دارد. از آنجا بود که تئوری ستاره دنباله‌دار، قوی‌تر از گذشته، ازنو مطرح شد.
به نوشته آلتوگ، ستاره دنباله‌داری که روزتا از آن بازدید کرده، از ستارگان دنباله دار کمربند کوییپر است، اما آب آن حتی از آب موجود در «هالی» نيز سنگین‌تر بود. این امر نشان می‌دهد که ستاره‌های دنباله‌دار کمربند کوییپر آن‌طور که تصور می‌شد يکدست نيستند، و اين بار دیگر مسئله آب زمین را پیچیده می‌کند.
آلتوگ می افزاید، «به اين ترتيب، احتمالا نظریه آمدن آب به زمين توسط ستاره‌های دنباله‌دار کمربند کوییپر رد می‌شود.»
مايکل اوهيرن، اخترشناس دانشگاه مریلند که در انجام اين پژوهش شرکت نداشت، نتایج آن را شگفت‌انگیز خواند، اما گفت نظریه ستاره‌های دنباله دار را به کلی رد نمی کند. او گفت، آب می‌تواند از انواع دیگر ستاره‌های دنباله‌دار کمربند کوییپر آمده باشد.
با این حال، دونالد يومنز، مدیر برنامه «اشياء نزدیک به زمین» در سازمان فضانوردی ملی آمريکا (ناسا) گفت، اين پژوهش فرضيه ستاره‌های دنباله‌دار را تقریبا رد می‌کند.
به نظر آلتوگ، با آن که سیارک‌ها هم می توانند عاملان احتمالی آمدن آب به زمین باشند- زيرا احتمالا ۴ ميليارد سال پيش بیشتر از امروز آب داشته اند- اما احتمال دیگر هم این است که زمین بخشی از آب اصلی خود را در پوسته و یا در یخ‌های دو قطب حفظ کرده باشد.
