«دين
هم مانند انسان است. فقط جسم نيست. روح و جان هم دارد. اما دين و دينداري در اين
عصر و براي اكثر انسانها مانند لاشهاي بيجان و تهي از روح است. لاشهاي كه هر
روز بر گنديدگي و فرسودگي اش افزوده ميشود. دين امروزي به پوست و ظاهر محدود شده
و در اكثر دين داران، باطناً مرده است و دارنده خود را مردار ساخته. روح و جان دين،
عشق و ايمان الهيست. حضور الهي و تجربه ارتباط زنده و پاسخ دهنده با خداست.
زندهپرستي و تسليم يكي بودن است. خداي زنده پاسخ ميدهد. زنده اگر خوانده شود
پاسخ ميدهد و خداي زنده اگر پاسخ ندهد از آنست كه پرستيده نشده... خداپرستان و
تسليم شدگان نشانه ها دارند و خداپرستي به اسم و ادعا و ميراث نيست.
دعايشان
پاسخ داده ميشود، به هنگام توكل كارگزاري ميشوند، از حيات الهي زنده شدهاند و
مرده نيستند و در قلب هايشان آرامش و اطمينان موج ميزند. در برابر خداوند
تسليم اند و به اندازه تسليم خود، خداوند سرنوشت و زندگي را تسليم آنان گردانيده
است. تسليم شدگان، خدمتگزار خداوند هستند... از دوري خداوند ميترسند و اين تنها
ترس آنهاست. نرم و انعطاف پذيرند زيرا لطيف ترين را، بيكران را مي پرستند. نگاه
آنان يكي را ميبيند و يكسان ميبيند و تنها بسوي خداوند نظر دارند... حقوق ديگران
را رعايت ميكنند و به عدالت
رفتار مينمايند. به راستي و درستي عمل ميكنند و از دروغ دوري گرفتهاند. در حضور
خداوند مانند كودكان اند و چون خداوند، بخشنده و مهربان. تكبر در آنان نيست،
متواضع اند و برتري جويي نمي كنند. اهل توكل اند و امور خود را به خداوند
مي سپارند. قدرشناسي و رضايت و سپاسگزاري، و صبر و قناعت و انتظار توكل او را
واقعيت بخشيده اند. توجهشان به سوي خداست و ياد خدا و نام خدا زندگيشان را پر
كرده است. خداوند آنان را حمايت ميكند و به وقت لزوم پشتيباني خود را از آنها
اعلام مي نمايد.
اينها از نشانه هاي تسليم شدگان خداپرست است.
كساني كه مي روند تا با خالق خود...»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر